Franciszek Harazim SDB, urodzony 22 sierpnia 1885 roku wOsinach, był wybitnym polskim duchownym rzymskokatolickim. Jako członek zgromadzenia salezjanów, odznaczał się głęboką wiarą oraz oddaniem w pracy duszpasterskiej.
Jego życie tragicznie zakończyło się 27 czerwca 1941 roku w KL Auschwitz, gdzie zmarł w wyniku brutalnych działań okupacyjnych. Franciszek Harazim uznawany jest za Sługę Bożego Kościoła katolickiego, co podkreśla jego duchowe dziedzictwo oraz ważną rolę, jaką odegrał w życiu religijnym.
Życiorys
Franciszek Harazim przyszedł na świat w Osinach w sąsiedztwie Żor, w regionie Górnego Śląska. Był synem Karola oraz Marii z domu Sojka. W roku 1901 rozpoczął naukę w Zakładzie Salezjańskim w Oświęcimiu, później wstąpił do nowicjatu w Daszawie. Jego śluby zakonne miały miejsce 27 stycznia 1907 roku. Następnie pracował w redakcji „Wiadomości Salezjańskich” w Turynie, a w latach 1911–1915 kontynuował studia teologiczne w Foglizzo Cabavese. Po powrocie do kraju zajął posadę nauczyciela w Zakładzie Oświęcimskim. Dodatkowo, pełnił rolę radcy Studentatu Filozoficznego na „Łosiówce” w Krakowie, gdzie od 1920 roku został dyrektorem. W latach 1922–1927 kierował gimnazjum w Aleksandrowie Kujawskim. Po powrocie na „Łosiowkę” w Krakowie, znowu rozpoczął pracę jako nauczyciel i wychowawca kleryków.
Franciszek był również utalentowanym twórcą literackim – od wczesnych lat pisał wiersze oraz sztuki teatralne. Niestety w 1951 roku wszystkie jego dzieła zostały usunięte z polskich bibliotek i objęte zakazem publikacji. Władza cenzuralna zwracała uwagę na jego umiejętność posługiwania się językiem włoskim i niemieckim, co czyniło go osobą wszechstronną.
Pobyt w KL Auschwitz i męczeńska śmierć
W obliczu II wojny światowej, Franciszek przez pewien czas przebywał w więzieniu Montelupich w Krakowie. 26 czerwca 1941 roku został przetransportowany do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Auschwitz. Dwa dni później, 27 czerwca 1941 roku, podczas pracy na żwirowisku, kapo zrzucili belkę na szyję jemu oraz Kazimierzowi Wojciechowskiemu. Po brutalnym incydencie, stanęli na tej belce, co doprowadziło do tragicznej śmierci obu mężczyzn w wyniku uduszenia. Tego samego dnia na tym samym żwirowisku, z rąk oprawców, zginęli także księża salezjanie Jan Świerc oraz Ignacy Dobiasz.
Proces beatyfikacyjny
Franciszek Harazim jest uznawany za jednego z 122 Sług Bożych, wobec których w dniu 17 września 2003 roku rozpoczął się proces beatyfikacyjny drugiej grupy polskich męczenników, którzy cierpieli w okresie II wojny światowej.
Etap diecezjalny procesu zakończył się 24 maja 2011 roku w Pelplinie, a wszystkie zgromadzone dokumenty zostały przesłane do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych z siedzibą w Rzymie.
Przypisy
- Cenzura PRL: wykaz książek podlegających niezwłocznemu wycofaniu 01.10.1951 r.. posł. Zbigniew Żmigrodzki. Nortom: Wrocław, 2002 r., s. 15. ISBN 83-85829-88-1.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Johannes Nikel | Arthur Stern | Dawid Fazowski | Ignatz GrünfeldOceń: Franciszek Harazim