Stanisław Joachim Sojka to niezwykle utalentowany artysta, znany w Polsce i za granicą. Urodził się 26 kwietnia 1959 roku w Żorach. W swojej karierze muzycznej wykazuje się perfekcyjnymi umiejętnościami jako nie tylko wokalista, ale również pianista, gitarzysta oraz skrzypek.
Jego twórczość obejmuje różnorodne style muzyczne, w tym jazz oraz pop, co czyni go jednym z najbardziej wszechstronnych polskich muzyków. Dodatkowo, Stanisław Sojka jest również kompozytorem oraz aranżerem, co podkreśla jego kreatywność i zrozumienie dla sztuki muzycznej.
Kariera zawodowa
Początki
Już w wieku siedmiu lat, Stanisław Sojka rozpoczął swoją przygodę ze sztuką muzyczną, śpiewając w sopranach w chórze kościelnym. W wieku czternastu lat objął funkcję kościelnego organisty. Jego edukacja muzyczna zaczęła się w Podstawowej Szkole Muzycznej I stopnia w Gliwicach, gdzie uczył się gry na skrzypcach. Następnie kontynuował naukę w Liceum Muzycznym w Katowicach, by ostatecznie podjąć studia na Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach, gdzie zdobył wiedzę z zakresu aranżacji i kompozycji.
W trakcie studiów Sojka był aktywnym członkiem uczelnianego big-bandu Puls, z którym zrealizował kilka nagrań dla Polskiego Radia w Katowicach. W 1977 roku rozpoczął współpracę z Jarosławem Śmietaną, występując na koncertach zespołu Extra Ball w Polsce. Jego debiut na dużej scenie miał miejsce w listopadzie 1978 roku, kiedy to wystąpił z Extra Ballem w Filharmonii Narodowej w Warszawie. Zapis tego koncertu ukazał się na albumie *Don’t You Cry* w 1979 roku.
Warto dodać, że w tym okresie Sojka zdobył pierwszą nagrodę na Lubelskich Spotkaniach Wokalistów Jazzowych. Również w tym samym roku zadebiutował w muzyce pop, nagrywając m.in. utwór „You’re the One That I Want” wspólnie z Anną Jantar.
Lata 80.
Rok 1980 przyniósł kolejne ważne wydarzenie w karierze Sojki – wystąpił w śpiewogrze Katarzyny Gärtner pod tytułem „Pozłacany warkocz”, u boku takich gwiazd jak Maryla Rodowicz oraz Andrzej Zaucha. To właśnie w tym czasie Sojka zaprezentował swój pierwszy solowy hit „Śliczna różdżkareczka”. W tym samym roku założył również własny zespół, z którym kontynuował koncerty przez następne cztery lata.
W 1981 roku artysta wydał album *Blublula*, który zyskał uznanie krytyków i został okrzyknięty najlepszym jazzowym albumem roku, zdobywając status złotej płyty. Współpracując z triem Wojciecha Karolaka, Sojka stworzył własne interpretacje jazzowych i soulowych standardów. Podczas festiwalu Jazz Jamboree krytyk Willis Conover określił go jako „najlepiej strzeżony sekret polskiej muzyki”.
Jego kariera nabrała tempa, kiedy rozpoczął występy w całej Europie, grając w jazzowym klubie Quasimodo w Berlinie Zachodnim. W 1982 roku zadebiutował na międzynarodowych festiwalach jazzowych w Norymberdze i Stambule, nagrywając przebój Grażyny Łobaszewskiej „Czas nas uczy pogody”. W 1983 roku zdobył serca publiczności utworem „Szalony taniec słoni” nagranym z Tie Breakiem oraz wydał dwa albumy: *Soyka Sings Ellington* oraz *Matko, która nas znasz…*, jednocześnie tworząc swój charakterystyczny styl wykonawczy z synkopowanym frazowaniem fortepianowym. Co roku w latach 1983-1988 zdobywał tytuł najlepszego wokalisty jazzowego w plebiscycie „Jazz Forum”.
Rok 1984 przyniósł mu sukcesy w formacji Svora, z którą nagrał utwory „Dokąd idziesz”, „Co ty na to” oraz „Madame schizofrenia”. W 1985 roku związany był z grupą WooBooDoo, wykonując takie przeboje jak „Atak na głowę” oraz „Nie wiem”. Jego koncertowy album *W piwnicy na Wójtowskiej* przyciągnął wiele uwagi, a w 1986 roku Sojka podpisał kontrakt z zachodnioniemieckim oddziałem RCA, nagrywając swój pierwszy popowy album zatytułowany po prostu *Stanisław Sojka*. Utwór „Love Is Crazy” przyniósł mu dużą popularność w Polsce.
Rok 1988 oznaczał powrót do kraju i nagranie tytułowego utworu do filmu *Piłkarski poker*. Tworzył także duet z gitarzystą Januszem „Yaniną” Iwańskim, z którymi koncertował do 1995 roku. W 1989 roku wydał album *Radioaktywny*, który zawierał popularny utwór „Absolutnie nic”. W tym czasie Sojka współpracował z zespołami Maanam, De Mono oraz z takimi artystami jak Kayah, Izabelą Trojanowską i Urszulą, jako wokalista i pianista. W 1989 roku zdobył nagrodę im. Krzysztofa Komedy, a w 1990 roku Nagrodę Artystyczną Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego.
Lata 90.
W 1990 roku Stanisław Sojka rozpoczął nowy rozdział swojej kariery, występując pod nazwiskiem Soyka i wprowadzając nowe hity, takie jak „Cud niepamięci” i „Play It Again”, które promowały jego album *Acoustic* wydany w 1991 roku. Płyta zdobyła uznanie zarówno krytyków, jak i publiczności, a przeboje „Tak jak w kinie” i „Hard to Part” stały się popularne. Album wyprzedził światowy trend na koncerty akustyczne zapoczątkowane przez MTV.
W 1991 roku stworzył utwór „Tolerancja (na miły Bóg)” z okazji koncertu charytatywnego na rzecz osób chorych na AIDS, a także wydał świąteczny album *Kolędy polskie*. Jego kompozycja „Wszystko co złe omija mnie” dla Grażyny Łobaszewskiej została nagrodzona podczas 28. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Sojka zadebiutował również jako autor, publikując zbiór wierszy zatytułowany „Fracha”. W 1992 roku otrzymał tytuł „Gwiazdy roku” w plebiscycie młodzieżowego magazynu „Popcorn” oraz zdobył Bursztynowego Słowika na festiwalu w Sopocie.
Rok 1992 przyniósł również album *Neopositive*, który zawierał przeboje takie jak „Kiedy jesteś taka bliska”. W 1993 roku ukazał się album koncertowy *Live* nagrany z Yaniną, a w 1994 roku premierę świętował album *Radical Graża*, który reklamował przebojem „Fa na na na”. W 1995 roku Sojka współpracował przy debiutanckim albumie Grażyny Treli oraz zdobył nagrodę Fryderyka dla najlepszego wokalisty roku.
Również w 1995 roku wydał dwa albumy: koncertowy *retrospekcja. koncert. Kraków* oraz studyjny *Sonety Shakespeare*, na którym zaśpiewał wiersze Williama Shakespeare’a w polskim tłumaczeniu. Wyróżniono go za ten projekt nagrodą Fryderyka oraz nominacji w kategoriach najlepszy wokalista roku i najlepszy album muzyki poetyckiej. Po czterech latach od polskiej wersji, nastąpiła jej anglojęzyczna wersja *Soyka Sings Shakespeare’s Sonnets*.
W 1997 roku wystąpił z „Uciekaj moje serce” w hołdzie dla Agnieszki Osieckiej, a także wydał album *Nr 17* z popularnymi hitami, takimi jak „Nie ma drugiej takiej” oraz „Tango Memento Vitae”. W 1999 roku otrzymał nominację do Fryderyka jako najlepszy wokalista roku, a jego koncert był wydany w 2006 roku jako płyta DVD *Koncert w klubie Blue Note*. Również w 1999 roku ukazała się składanka jego największych przebojów *Złota kolekcja – Cud niepamięci*, która zdobyła status złotej płyty.
W tym okresie Sojka współpracował z Grzegorzem Turnauem, nagrywając piosenkę „Soplicowo” do filmu *Pan Tadeusz*. Na koniec lat 90. jego występy odbywały się w składzie Soyka Trio+ z muzykami takimi jak Loco Richter, Arek Smolik i Zbigniew Brysiak.
Lata 2000–2010
W 2000 roku, jako pianista, stworzył instrumentalny album *Sztuka błądzenia* wspólnie z trębaczem Andrzejem Przybielskim. W 2001 roku artysta wydał *Polskie pieśni wielkopostne*, a w 2002 roku album *Soykanova*, w którym prezentował poezję Leopolda Staffa, Bolesława Leśmiana i Federico Garcíi Lorki. Dwa lata później, w 2003 roku, z okazji 25-lecia pontyfikatu Jana Pawła II, wydał album *Tryptyk rzymski*. Materiał ten zyskał dużą popularność, a Sojka został uhonorowany Fryderykiem za najlepszy album z muzyką poetycką.
Rok 2004 przyniósł album *Soyka Sings Love Songs*, który był pierwszym, w którym Sojka jedynie zaśpiewał. Utwór „Odkąd jesteś” Marka Grechuty zyskał uznanie. W 2005 roku zaangażował się politycznie, biorąc udział w kampanii wyborczej partii Prawo i Sprawiedliwość. W 2007 roku rozpoczął współpracę z nowo utworzoną formacją Soyka Sextet Plus.
W 2008 roku artysta powrócił na rynek muzyczny, prezentując nowe nagrania. Współragowanie z wykonawcami muzyki hip-hopowej, takimi jak Gorzki, zaowocowało przebojem „Duże miasto”. Inne single, takie jak „Waluta” i „Zwycięstwo”, ukazały się w różnych stylach muzycznych, od reggae po hip-hop. Oprócz tego, Sojka wydał trzy ważne albumy podsumowujące jego trzydziestoletnią karierę: koncertowy *Solo Recital* oraz szesnastopłytowy box z niemal całkowitą dyskografią umieszczoną w *Roczniku 59*.
Na przełomie roku 2008/2009, Sojka zadebiutował jako aktor w filmie Doroty Kędzierzawskiej *Jutro będzie lepiej*. Rok 2009 przyniósł również ogólnopolską inaugurację cyklu „Wytwórnia Kina Niemego”, gdzie Sojka towarzyszył filmom muzyką na żywo. 3 maja 2009 roku został odznaczony przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W tym samym roku hucznie obchodził swoje trzydziestolecie solowej kariery artystycznej.
Lata 2011–2020
W 2011 roku Sojka zyskał miano jednego z kompozytorów w Teatrze im. L. Solskiego w Tarnowie. W marcu tego samego roku wystąpił jako główna gwiazda Ogólnopolskiego Festiwalu Piosenki Poetyckiej „Nastroje” w Katowicach. W kwietniu premierę miało widowisko „Jesteś tym, kim będziesz jutro – Pasja Szczecińska”, do którego muzykę skomponował Sojka, opartą na tekstach Romana Brandstaettera. Platformę wydarzenia zorganizował Krzysztof Czeczot.
We wrześniu 2010 roku ukazał się album *…Tylko brać – Osiecka znana i nieznana*, który zawierał utwory zaprezentowane podczas koncertu „Pamiętajmy o Osieckiej”. Album zdobył uznanie, a Sojka został doceniony złotą płytą oraz nominacjami do Fryderyków. W 2011 roku artysta brał również udział w charytatywnych projektach, takich jak album *Cudowny świat* oraz minialbum *Idą Święta 4 – Akcja Charytatywna Trójki*.
W 2012 roku Sojka wydał album *Stanisław Soyka w hołdzie Mistrzowi*, gdzie zaprezentowane były jego interpretacje utworów Czesława Niemena, a w 2013 roku ukazał się koncertowy album *Stanisław Soyka w hołdzie Mistrzowi – Live*. Dwa lata później, w 2014 roku, Sojka znowu sięgnął po twórczość Bolesława Leśmiana, nagrywając album *Strug. Leśmian. Soyka*.
Rok 2015 przyniósł płytę *Swing Revisited*, na której Sojka zrealizował własne wersje swingowych klasyków. W 2016 roku pokazał swoje umiejętności jako skrzypek, wydając album *Action Direct Tales* z wybitnym wirtuoze m kory, Buby Badjie Kuateh z Gambii. Stanisław Sojka nieprzerwanie udowadnia swoją wszechstronność i rozwija swoją artystyczną karierę.
Życie prywatne
Stanisław Sojka, znany artysta, ma za sobą bogate życie prywatne. Z pierwszą żoną, Iwoną, wychował czterech synów, co stanowi ważny element jego osobistej historii.
W 1991 roku spotkał aktorkę Grażynę Trelę, z którą nawiązał bliską relację. To uczucie doprowadziło do rozstania z pierwszą żoną.
Po zakończeniu tego związku, Sojka ożenił się po raz drugi z Ewą Żmijewską, co stanowi kolejny krok w jego życiu osobistym.
Dyskografia
W artykule związanym z dyskografią Stanisława Sojki można znaleźć szczegółowe informacje dotyczące jego twórczości. Aby uzyskać więcej wiedzy na ten temat, warto sięgnąć do sekcji Dyskografia w artykule Haiku Fristajl.
nagłówek_h3: Albumy studyjne :nagłówek_h3
| _ | nagłówek_h3: Kompilacje :nagłówek_h3
|
Single
Rok | Tytuł | Miejsce na liście | Album | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
LP3 | SLiP | ||||||||
1979 | „Hopelessly Devoted To You / You’re The One That I Want” (z Anną Jantar) | – | – | – | |||||
1988 | „The Spirit Of The West” | – | – | – | |||||
2002 | „Życie to krótki sen” | 3 | 37 | Soykanova | |||||
„Czas nie czeka na nas” | 39 | – | |||||||
„Gdybym…” | 44 | – | |||||||
2003 | „Tryptyk rzymski” | – | – | Tryptyk Rzymski | |||||
„–” oznacza, że pozycja nie była notowana. |
Inne notowane utwory
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Album | |
---|---|---|---|---|
LP3 | SLiP | |||
1987 | „Love Is Crazy” | 27 | – | Stanisław Sojka |
1990 | „Cud niepamięci” | 6 | – | Acoustic |
„Play It Again” | 15 | – | ||
1991 | „Tolerancja (Na miły Bóg)” | 4 | – | Neopositive |
„I Never Felt This Before” | 42 | – | – | |
„Tak jak w kinie” | 18 | – | Acoustic | |
1992 | „Kiedy jesteś taka bliska” | 16 | – | – |
1994 | „Fa na na na” (oraz Janusz „Janina” Iwański) | 33 | – | – |
„Płoniemy, płoniemy” (oraz Janusz „Janina” Iwański) | 36 | – | – | |
1995 | „Są na tym świecie rzeczy” (oraz Janusz „Janina” Iwański) | 24 | – | retrospekcja. koncert. Kraków |
„Tears in Heaven” | 48 | – | – | |
„Mocniej Cię kocham, choć na pozór słabiej” | 22 | – | Sonety Shakespeare | |
1997 | „Nie ma drugiej takiej” | 24 | – | Nr 17 |
1998 | „Tango Memento Vitae” | 29 | – | |
„Allegro Ma Non Troppo” | 31 | – | – | |
1999 | „Soplicowo” (oraz Grzegorz Turnau) | 4 | 48 | Pan Tadeusz (ścieżka dźwiękowa) |
2002 | „Świat” | 50 | – | – |
2004 | „Odkąd jesteś” | 40 | – | – |
„Wiem, że nie wrócisz” | 50 | – | – | |
2008 | Piotr Krakowski – „Waluta” (gościnnie: Stanisław Sojka) | 6 | – | Pankracy Sessions |
2009 | „Każdy kochać się chce” (oraz Sekstet Plus) | 37 | – | – |
2010 | „Nigdy nie zamknę drzwi przed tobą” (oraz Kora) | 43 | 28 | – |
2011 | „Na cześć księdza Baki” (oraz Czesław Mozil) | 17 | 10 | Stanisław Soyka śpiewa 7 wierszy Czesława Miłosza |
2010 | „Tango Warszawo” | 26 | – | …tylko brać – Osiecka znana i nieznana |
2012 | „Czas jak rzeka” | 32 | – | – |
„Historia jednej znajomości” | 38 | – | – | |
2013 | „Stoję w oknie” | 42 | – | – |
„–” oznacza, że pozycja nie była notowana. |
Przypisy
- AgnieszkaA. Święcicka: Rozpalała wyobraźnię milionów mężczyzn. Dla niej Sojka porzucił ciężarną żonę i synów [online], plejada.pl, 29.06.2024 r. [dostęp 26.10.2024 r.]
- „Orzeł może” - zobacz teledysk do hymnu akcji! [online], polskieradio.pl [dostęp 25.04.2024 r.]
- „Swing Revisited” – nowy album Stanisława Soyki już w sprzedaży [online], cgm.pl, 13.04.2015 r. [dostęp 13.04.2015 r.]
- Pusz: Stanisław Soyka z muzykami Pogodno [online], muzyka.interia.pl, 22.10.2014 r. [dostęp 22.10.2014 r.]
- „Soyka, Strug i Leśmian na jednej płycie”. polskieradio.pl, 22.05.2014 r. [dostęp 22.05.2014 r.]
- Lista Nośników Płyt (OLiS) – sprzedaż w okresie 12-18.05.2014 r. [dostęp 31.05.2014 r.]
- „Stanisław Soyka w hołdzie mistrzowi live CD + DVD”. tvp.pl, 26.02.2013 r. [dostęp 26.02.2013 r.]
- „Stanisław Soyka w hołdzie Mistrzowi” [online], universalmusic.pl, 12.04.2012 r. [dostęp 12.04.2012 r.]
- Polscy artyści dla głodującej Afryki [online], muzyka.interia.pl, 31.08.2011 r. [dostęp 31.08.2011 r.]
- Soyka i Piaseczny nagrali razem płytę [online], plejada.pl, 04.04.2011 r. [dostęp 04.04.2011 r.]
- Sylwia Gawłowska: Festiwalowe podium. Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu 1963–2017 we wspomnieniach artystów. 2018, s. 164–165. ISBN 978-83-938344-7-1.
- Bartosz Ignacy Wrona: Za słowa się odpowiada. W: Wywiady Bez Kitu. Kowary: Wydawnictwo Narbook, 2010.
- Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński: Encyklopedia polskiego rocka. In Rock, 1996.
- „Sopot TOPtrendy Festiwal 2012”. rp.pl, 25.05.2012 r. [dostęp 25.05.2012 r.]
- Stanisław Sojka – „Don't You Cry” [online], muzyka.wp.pl [dostęp 23.01.2014 r.]
- Złote płyty CD przyznane w 2016 roku [online], ZPAV [dostęp 15.06.2016 r.]
- Złote płyty CD przyznane w 2001 roku [online], ZPAV [dostęp 24.11.2020 r.]
- „Stanisław Sojka – Złota kolekcja, Vol. 2 – Życie to krótki sen”. muzyka.wp.pl. [dostęp 23.01.2014 r.]
- OLiS – sprzedaż w okresie 17.04.2001 – 22.04.2001. olis.onyx.pl. [dostęp 23.01.2014 r.]
- Stanisław Sojka – Studio Wąchock. muzyka.wp.pl. [dostęp 23.01.2014 r.]
- „Strug. Leśmian. Soyka.” – Adam Strug & Stanisław Soyka [online], universalmusic.pl [dostęp 31.05.2014 r.]
- Złote płyty CD przyznane w 2006 roku [online], ZPAV [dostęp 24.11.2020 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Piotr Kasprowski | Iwona Węgrowska | Maja Bohosiewicz | Marek Probosz | Antoni Wicherek | Joanna Gryga | Jerzy Walczak (ur. 1962) | Józef PolokOceń: Stanisław Sojka